İŞTE BU BENİM BABAM
Acýmasýz olan bu hayatta babam çok mücadele etti bir parça ekmek için
Evde bir sýcak çorba piþsin diye çok kiþinin aðýz kokusunu çok ama çok çekti
Benim babam bir çerçiydi at arabasýyla köylerde eþya satar yaþlý haliyle
Çocuklarýný sevindirirdi, benim babam çok disiplinli evlatlarýný ayýr etmezdi
Bir avuç sevgiyi bile paylaþýrdý benin babam vay zavallý gariban babam
Benim babam yoksulluk için de bizi büyüttü hasret kaldý babama bir dürüm ciðer yesin
Bir gün sordum babama ufacýk bir çocuk olduðum halde aklýma geldi ne den bu kadar
Çalýþýyor sun diye bu devir çok zalim çok acýmasýz be oðlum diye cevap verdi
O an anladým ki babamýn ne demek istediðini paran varsa dostun çok paran yoksa
Kýymetin yok paranýn açamayacak kapý bile yok olsun parasýz sýz ama þerefliyiz
Dediðim de þeref dediðin bile cepte yatar cebinde olan paran þereften yana
Babam bu dünyadan göç edince ben de biraz yetiþince anladým o zaman babamý
Hayallerim ilmek ilmek söküldü babam ölünce yetim kaldým boynum büküldü
Bu acýmasýz hayatýn içinde tek kaldým çektiðim acýlar yüzünden saçým tel tel döküldü
Bir zaman o gençliyim ziyan oldu geri gelmedi bu hayat bana bir ders oldu
Akþam olunca herkes döner yuvaya ümitlerim buhar oldu gitti havaya
Zavallý bedenim sýcaða hasret üþüyorum baba toprak susamýþ yaðmura
Sana susadýðým kadar yorgunum sen gittikten sonra be güzel babam
Takatten kesildi dizlerim eridi gitti bu genç bedenim üþüyorum
Üþüyorum kimse yok sen gittikten sonra yanýmda be babam kimsem yok
(ÞAÝRURFALI)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.