Kirletemedi senin griliðin bile Hayatýn en pembesiydi ölümün saflýðý Dayandý kapýsýna bir gece vakti arzularýn Sonsuzluðun berrak durgun sular gibi içti hüzünlerimi Kalýcý zaferlerin duldasýnda silindi özgürlüðüm Güneþin aþkýyla doðmayan sabahlara inat Yürüdüðüm geceler sebebim taþa kestim
Aþkýn hallerini bilirmisin Þaraba düþen nem gibidir Öyle usta ve o kadar kurnaz Kýsa geçti zaman anýlarsa hala tadý damaðýmda Maðrur bir þarap misali kekremsi Usulca dökülüverdi kýrýk testilerden Ve günahlarýn keçisi seçildi koyuca hayvan
Kusursuzluk abidesi sen Bilmezmisin yollarda yürüyen ben Hor olmanýn yolunu bilirimde Yüreðim el vermez veremez Kahpeliðin icadýndan bu yana Kaç bin yýl geçmiþ susarým
Eziyetin sanadýr ey þeytana göz olan Timsah deðimlidir ki göz yaþýnda boðulan Uslan uslan uslan ne olur artýk uslan Doðrunun dengesi deðildir ki yalan Önünde haykýrýyor tüm güzellikler þimdi talan Soruyorum aslan ininde kükrer mi ulan Ýki cümledir tüm var olan Doðdun varsýn öleceksin inan inan….
Sosyal Medyada Paylaşın:
feriha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.