Tut Ellerimi Tut...
Güneþ doðmuyor artýk sensiz sabahlarýma
Sen gittin gideli gözlerim takýlý kaldý boþluklarda
Ne tutunacak bir el ne tutunacak bir dal var
Tut artýk ellerimi tut yüreðim sevgime dar
Gözlerin düþlerimde kaldý kokun hala tenimde
Kocaman bir sevda var ateþler içinde yüreðimde
Sesim çýkmýyor artýk duymuyor kimse beni
Özledim inan çok özledim o cennet gözlerini
Ýçimdeki seni bir türlü susturamýyorum artýk
Her geçen gün biraz daha büyüyor sevgin yüreðimde
Sanki vurgun yedim sahipsiz denizlerde
Býraktým artýk kendimi sularýn sonsuz derinliðine
Belki alýp götürür beni senin olduðun iklimlere
Tut ellerimi tut boðuluyorum sensizlikte
Susmuyor dilimdeki aðýtlar artýk yüreðime akýyor her defasýnda
Ellerim ellerini arýyor ucuna kadar geldiðim uçurumlarda
Yýldýzlara tutunarak sana düþler kuruyorum
Hadi tut ellerimden tut sana yalvarýyorum
Kulaklarýn çýnladýmý bilmem bu gece yýne seni anlattým yýldýzlara
Yýldýzlar býle þahit artýk sana olan aþkýma
Hani çamlýktaki o devasý koca çýnar vardýya
Ýnan çýnarýn kökleri kadar saðlam sana olan bu sevda.....
_Hüzün Bulutu_
Tüm þiirlerim seninle baþlayýp seninle bitiyor
Cennetim ....gözlerim gözlerinde eriyor...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.