OĞLUMA

OÐLUMA


Gözlerin sanki deniz mavisiydi
Daha gülücüklerin ilk arefesiydi
Sana hiç doyamamýþtým
Henüz baba deyiþini bile duyamamýþtým
Ufacýktýn,daha altý aylýktýn
Ve ansýzýn dünyamdan ayrýldýn


Oysa daha konuþamýyordun bile
Ama sevgini hep belli ediyordun
Masmavi gözlerindeki tebessümle
Belki kelimelerle anlatamýyordun
Ama gözlerinle, seviyorum diyordun


Amansýz hastalýk esir almýþtý küçücük yüreðini
Fýrsat kolluyordu,kapatmak için gözlerini
Ateþini hiç düþüremiyordum
Sen kývýlcýmlarla yanýyordun
Ben korlarda kavruluyordum


Henüz altý aylýktýn
Bir konuþabilsen,neler anlatacaktýn
Belkide küçücük ellerinle
Yüreðime sarýlacaktýn


Ama yapamadýn deðilmi
Yapamadan, kapatýverdin o mavi gözlerini
Oysa ne hayellerimiz vardý
Okullara gidip,gelecektik
El ele gezecektik
Nice bayramlar görecektik
Benden ayrýlmanýn zamanýmýydý


Belkide Yaradaným
Benden çok sevmiþ olmalýki seni
Lütfedip yanýna alýverdi
Ve Rabbimin yanýndasýn þimdi
Biliyorumki orada, gülümsemelerinle mutlu ediyorsundur
Kollarýnda gelip,gittiðin melekleri.
Sosyal Medyada Paylaşın: