Tarifsiz þizofren hal alýyor zaman kimliksiz bir sessizliðin rahminde.
Haykýrýþlarý çaðlayan Eminönü Yeni cami
ve
yüreðim(n)in son duraðý..........
ism-i nâzýmýný hiç bir sýfata koyamadýðým sensizlik
rotasýz,
pusulasýz kaldým(n) hoyrat hicranda
bütün harfler sus/pus meltem rengine bürünen
sessiz bir haykýrýþta satýr..........
son/bahar yaþarken bütün cümlelerde
hazaný yaþadý, senli cümlelerim yüreðime kýra yaðarken
Yeditepe"yi kaplayan hüzün,ruhumu çepeçevre sarmaya niyetli
kýrýk düþler
hicrandan arta kalan can parçalarý .
ve
bir ses çýkageliyor tozlu paslý bir yoldan hüzzam þarkýlarý
Þems;
ýþýðýnda kilitledi dar-ý acunu.
ey þehr-i Ýstanbul !
gözümün nuru,
gönül çoraklaþan topraða gömülürken bir fatiha okuyor akbaba.
sensizliðin ölüm kokan gecelerde
hicran;
Sultanahmed"de dilenip, Beyoðlu"nda eðlenmekte.
vuslat orucunda bir beden,
iki yürek
ve
bir þehr-i Ýstanbul cancaðýzým............
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.