DUR GİTME DİYEMEDİM
Dur gitme
’Az daha kal’ diyemedi dil
Yeni tanýmýþtý gül yüzlü kadýn adamý
Oysa uzun zamandan beri köz düþmüþtü yüreðine
Seviyordu uzaktan uzaða maðrur ve mahcup adam
Yüzünün gülücekleri melhem olmuþtu uçarý yüreðime
Bir nefes, sadece bir nefes istemiþti
Kokusunu çekmek geçmiþti içinden.
Olmadý
Dona kaldý,kaskatý kesildi,eðdi boynunu
Güneþinin önünü kesmiþti kap kara bulutlar
Arkasýna bakmadan gitti gül yüzlü kadýn...
Meðer yasak sevdalara meyletmiþti
Yürek iþte
Afacan çocuklar misali
Söz dinlemezki düþüp bir yerini kanatmadan
Sonra akan bir kaç damla yaþ
Arkasýndan maðrur ve mahçup bükülen boyun...
Ne olursun dur
’Biraz daha bakayým gül yüzüne’diyemedi, lal olmuþtu dil
Ardýndan bakan buðulu bir çift göz
’Güle güle,yolun açýk olsun’diyen bir çift söz
Yine hazan sessizliði
Yine buz kesilen bir yürek...
...............02/11/2011
...............Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.