KİMSE BİLMESİN

Bir gün bir þiir yazacaðým sana,
Kimse bilmeyecek senin için yazdýðýmý
Okuyacaklar ve merak edecekler seni,
Ama söylemeyeceðim kim olduðunu
Sen bile,
Senin için kaðýda dökülen son harfler olduðunu bilmeyeceksin.
Kimse bilmeyecek yazarken gözlerimin dolduðunu
Görmeyecek kimse bir damla yaþ düþtü, düþeceðini
O yaþtan bir kalp yapacaðým
Ýçine adýný yazacaðým ama,
Adýný kimseye söylemeyeceðim
Sadece özlüyorum diyeceðim
Anlarlarsa,
Mesela gözlerinin çok güzel olduðunu söylemeyeceðim
Niye bilsinler ki, ne gereði var
Gülüþünün yüreðimi yaktýðýný,
Soracaklar seni bana nasýl gülerdi diye
Eh diyeceðim öyle iþte
Bilmesinler çok güzel olduðunu
Hele beni unuttuðunu hiç söylemeyeceðim.
Beni hala çok sevdiðini bilsinler
Yalan ama, napalým yalan söyleyeceðim
Bunu kendime bile söylemeyeceðim
Çünkü, gözlerim doluyor
Bir damla yaþ düþüyor yüreðime
Canýmý acýtýyor, anlýyormusun?
Bilmesinler sevdiðimin bir sevdiðini olduðunu
Bunu hiç söyleyemem.
Nasýl söylerim? Gitti ellerin oldu diye
Bilmeyecekler ya,
Soracaklar seni bana þimdi nasýl diye
Yeni görüþtük çok iyiymiþ diyeceðim
Yalan söyleyeceðim ama,
Bilmesinler beni aramadýðýný
Kimse bilmesin þehrimin yýkýldýðýný
Kimse bilmesin karanlýk sokaklarda yalnýzlýðýmý
Kimse bilmesin seni ve yaþadýklarýmýzý...
Sosyal Medyada Paylaşın: