Bazen oyle ozluyorum cocukluk gunlerimi (gozlerim doluyo) Cocuk ken hayallerimde ucuyordum ve sikeyet etmezdim Ozgurlugun ne oldugunu biliyodum . Kimse ekmekten buyuk degildi . Gun be gun yasiyodum her gunum mutluklarla geciyodu Hayatim deli dolu geciyodu Her cocuk gibi yaramazlikta yapiyodum Dizlerimde yara eksik olmuyodu ve annemi gordugumde ona kosuyodum ve dizimdeki yarayi unutuyodum Ve cocuklugumu cok ozluyorum baleci olamasamda hic unutmuyorum o danslari ve benimle gurur duyan birileri vardi Cok zaman gecmesine ragamen ben her gunumu hatirliyorum ve ozluyorum Cocuklugumuz olmasada bir umut var icimzde , ruhlarimizda halen cocukuz
Sebahat Rasimoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sebahat RASİMOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.