çöktü akşamlar
Çöktü Akþamlar
kaç feryat yükseldi yürekten
ne yürekler yandý, bu feryatlarla.
gökkuþagýnda çatladý renkler,
hakkýný helal etmeden çöktü akþamlar.
yapraklara çizilmiþti agaçlarýn kaderi,
alýnlara izilmiþti sevenlerin kederi,
toprak daha doymamýþken bahara,
hakkýný helal etmeden geldi sonbahar.
daha teri kurumamýþken yatagýn
siyahý tanýdýgým gözlerinin derinliklerinden,
damlalar halinde gözlerinden inerken,
hakkýný helal etmeden düþmedin ellerine.
arþýn alasýna yükselirken yürek,
okyanuslar sýrtýný yaslarken koca daglara.
yeni açýlan çiçeklerin masum bakýþlarýnda
hakkýný helal etmeden soldu bakýþlar.
düþerken topraga bir damla sevda terim,
agrýyan sol yanýmýn gölgesi benden önce,
asasý elinde çölde bir derviþ gibi,
hakkýný helal etmeden yüregim,ben giderim.
01.11.2011
Atilla Durukan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.