SEVDALARDA İZİMİZ VAR

Evvelin dertlerin baþýdýr Duygu
Týpký dermanýn olduðu gibi
Sende hercai çiçeklerin duruþu
Aþýlý fidanlarýn iki yüzü vardýr
Sen sendeki hükmü hiç bilmiyorsun
Sende her halin bir adý vardýr
Yar evvelin dünyayý sonun ukbayý hatýrlatýr
Dünyan da ukban da benle yaþanýr
Evvelim aþký, sonum imaný hatýrlatýr
Dünya aþkla, ukba imanla yaþanýr
Sende, yalan yanlýþ gerçeðin
Derdin, gamýn izi dururken
Bende, aþkýn eþitliði
Tarifsiz acýlarýn izi vardýr.
Doðuþunda batýþýnda benzese doðruya
Tam orta yerinde
Yaptýðýn yalnýþýn, izi vardýr
En derin yarlarýn eþiðidir senin kalbin
Derinliðinden renk verir senin evvelin
Orta yerinde, Leyla’larýn zinciri
Bir yangýnýn, ilk kývýlcýmý baþlar
Sendendir bendeki ateþin izi
Sana her düþen, yanmaya baþlar
Özünde kör yaþar her þey
Senden bir þey katmadan kendine
Yapraða düþmez yeþil
Sensiz baharlar gelemez kendine
Öyle bir gülistansýn ki
Þaþarým benden baþka baðban olana
Bülbüllerin son nefesi kalbimde dururken
Benden baþka kim anlar kim bilebilir
Bülbüllerin çilesini güllere aþkýný
Senden baþka kim yaþatýr
Gülistanlar da gül hasreti tatmayý
Sende, gülden evvel dikenlerin izi biterken
Bende, kan kýrmýzý güllerin rengi
Duymadýðýn çilelerin bestesi vardýr
Ben senin saçýnýn her teline, her bir zerrene
Bin destan yazarým da
Kâðýtlar yetiþmez, kalem býkar, dil usanýr.
Manaslar yanýnda masal diye anýlýr
Senin gibi baþlar, destanlar yazýlmaya
Destanlarýn evveli sen olursun
Nice destanýn yalaný, gerçeðini aþarken
Sende doðrularýn ilk adýmý
Gerçeklerin izi vardýr.
Alýnýr bu þehrin geceleri sen yoksun diye de
Teselli bulamaz ayýn ferinde
Sabahlara kadar oturur dertleþiriz
Durgun sular misali, gamlýdýr geceler
Ben sende insafýn izini ararken
Firaridir uykular, gözlerim yorulur
Kalbimde bir gecenin, mehtabý durur
Gittin gideli ben hep geceyi yaþarým
Geceler getirmez seni gecelerden taþarým
En mahrem sýrlarým gecelere aþikâr
Geceler bana, sen kadar yakýndýr
Biriniz kalp ortaðým, biriniz dert ortaðýmdýr.
Gözlerim niye kapanýr bilmem uzayan gecelerde
Yokluðuna direnirken yorgun mu düþerim
Senden yorgun düþmek, senin kadar uzakken
Cümleler yorgun düþer hasret akþamlarýn da
Bir satýr dile gelmezdi inan
Sevdan olmasa baþýmda
Sevdanýn sonunda benim izim
Benden evvel senin izin
Sen olmasan düþer miydim sevdiðim
Ne çýkardý, anlamsýz kalsaydý sevda
Ne çýkardý, gelmeseydin baþýma
Ya da, biz hiç karýþmasaydýk
Hayat sevmekten ibaret olsaydý daima
Deðdimi þimdi bir tanem, deðdimi söyle
Deðdimi, en güzel heceyi karartmaya
Sonsuza dek kanayan, bir gizli yaranýn
Tut ki bir masalýn, bir þiirin, destanýn
Gecelerden kara, þu kara sevdanýn
Sebebi sensin, sen olacaksýn
Sen, sonsuza dek, ölmeyecek yaþayacaksýn
Bil ki sen de Leyla‘larýn zinciriyle baðlýsýn
Leyla’dan ne bir eksik ne de fazlasýn
Leyla sonunda verir cevabýný da
Sen beni dinlemez sin, sen beni duymazsýn
Sen gözlerinin verdiði sözde durmaz sýn
Ýkinizin de kalbinde Yusuf’un þafaðý söker
Belki de Mecnun’larýn meyli ondandýr.
Kalbin de güzelliðin þafaðý sökerken
Sonunda unutmak gelmesin aklýna
Çünkü ben unutmam seni
Bende Mecnun’larýn son nefesi
Kâinatýn en derin tek hecesi vardýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: