Sokaklar yalnız

Çýkmaz sokaklarýn yolcusuyum ben, dolu dolu hüznümle geçiyorum sokaklardan.
Sokaklara yanlýzlýk taþýyan ayaklarým, çýkmaz sokaklara giriyor,
Kaybolan umutlarýmýn peþinde divane oluyorum.
Bir delinin kendini kaybetmiþliði, hiç kalýr kayboluþumda.

Ceplerimden dökülen acýlar takýlýyor peþime.
Kaçýyorum kendimden,herþeyden, gitmek gerekli ölüme
Bir itfayiye edasýyla gidiyorum bu þehirden,
Yüreðimdeki yangýna koþan ayaklarým,
Daha ne kadar geç kalýcak içimdeki yangýna bilemiyorum.

Sokaklardaki dilenciler takýlýyor gözüme, yakama yapýþýyorlar.
Beni býrakýn diyorum, ben dilendiðim aþka acizim,
Benden alcaklarýnýz tatlý bir tebesüm olsada,
Canýnýzý yakacakdýr elbet Kalbim, sadece uzak durun bana ...
Yaramdan dökülen k’anlarda boðulursunuz sonra..

Her geçtiðim sokakta, yanlýz kalan umutlar var.
Ve her sokakta seni görüyorum,
Her sokakta çýkmazsan karþýma olmaz deðilmi..
Sokaklara adýný yazmasamda, acýný yazýyorum inan

Çýkmaz sokaklarým var benim, adýný aþk koyduðum..
Derin izlerim var benim her sokakta kaybolduðum..
Ölüme hasret cektirir bu sokaklar.!

Benim bütün sokaklarýmýn adý AÞK’tý iþte,
Sokaklar bahaneydi içimdeki hüzüne,
Ben sadece gidiyorum, içimdeki ölüme,

Aþka
ayrýlýða
acýya, selam ben gidiyorum içimdeki ölüme.!!

27.06.2011
Ahmet ÇALIK
Sosyal Medyada Paylaşın: