YALNIZLIK

Hani güz soðuðu telaþý

Islak sarý kýrmýzý hüzün.

Acýlarým þehrin nefesinde

Sokaklarýn kucaðýndan geçmiþim.





Karanlýðýn týrnaklarý kanatmýþ

Odam soðuk, küf kokuyor.

Yaðmurun sesi yüksek perdeden,

Gün çekildi, ay nerede?

Yine akþam oluyor!





Kenar köþede eski resimler,

Siyah yüzler, kayýp gülüþler.

Bir kap çorbanýn tüten dumanýnda

Sýrra kadem basmýþ düþler.





Adým vefalara yazýlmýþ

Dost sýcaðý ararken bedenim.

Ayaz sabahlara uyumaktayým

Yalnýzlýk…deðiþmeyen kaderim.



hrnozmn

Sosyal Medyada Paylaşın: