Yüzyýlýn yalnýzýyým ben, Öldürülen her günahsýza türkü yakamadým nedense. Kendi kin denizinde katiller bir gün boðulacak, Kahpelik yol kesici olsa da, vakti yakýn Belasýný kendi ininde bulacak
Yüzyýlýn yanlýyým ben, Kapýmda bölüþmek varken, anlamak varken, Öldürmenin acýsýyla aðlamak niye? Niye beraberce soframa oturan kardeþim, Sevgiyi sunmuyor bana ekmek diye?
Yüzyýlýn yanlýyým ben, Kan emiciler ‘Marmara’yý kirlettiler. Rahmet fedaileri yürürken Rabbine çaresiz, Siz ey baþkalarýnýn acýsýyla beslenen vampirler, Günü gelecek sizler de öleceksiniz!
Yüzyýlýn yalnýzýyým ben, Çevremi düþman kuþatsa da dert deðil. Bilirim, daha çok ihanet göreceðiz. Sevgimiz verdi bize dersimizi; Barýþ kozamýzý aþk sýrrýyla öreceðiz!
MUHSÝN ÝLYAS SUBAÞI Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhsin İlyas Subaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.