karanlık oda

maðaramda huzur dolu
bir karanlýða koydum baþýmý
yaslandým ýslak duvarlara
ve rüyamda saf damlalar
süzülüpte sarkýtlardan
arýna arýna
damladý yanaðýma
karýþtý burnumdan akan kýrmýzýya...

herþey
bir ceylanla baþladý
ben çaðýrmamýþtým oysa
uzattý burnunu, karýþtým bir an huzuruna
ceylanlar çaðýrýyor
ceylanlar tuzak
güneþi diktiler kapýma
avaz avaz haykýrýyor
dýþarýya dýþarýya
tiril tiril
sarýlýpta karalara
ah katýþsam
katýþsam maðaramýn duvarýna
asýpta bedenimi buzdan tavanýna
alýþsam, taþ kesilsem soðuðuna...

yerden yükselen bir dikit
uzanýyor saf damlalara
konsa yarasalar konsa omuzuma
maðaramda huzurum
maðaramda sessiz kahkaha
çýkamam, çýkamam artýk
gözlerim alýþtý karanlýða
bakamam, bakamam artýk
gözlerim kör aydýnlýða
kapatýn kapýlarý kapatýn
selamsýz, sabahsýz ve yalnýzým
kapatýn, kapatýn kapýmý
bari gözlerim darýlmasýn

27.10.2011

Sosyal Medyada Paylaşın: