MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Tek sevdiğim gül göründü
Tuncay Akdeniz

Tek sevdiğim gül göründü


Sürgün oldum gam þehrine
Gurbet ele yol göründü
Düþmüþüm sevda derdine
Kaderime çöl göründü

Beþerlikten çok günahým
Kalmadý baþka penahým
Medet sanadýr Allah’ým
Keremine kül göründü

Dünyasý doðuþtan yalan
Gençliðimi etti talan
Þu ömrümden arta kalan
Dergahýna çul göründü

Nefs-i hýrsýný kabartmýþ
Kör gözler uykuya yatmýþ
Duydum Karûn yere batmýþ
Baþ belâsý mal göründü

Dile gelir daðlar taþlar
Secdeye eðilir baþlar
Mevlam deyip döker yaþlar
Aðlamaya sel göründü

Dünya gaye olmuþ burda
Düþün kýyama duranda
Nefes duracak bir anda
Tevhid-ine dil göründü

Tuncayým çektiðim hasret
Birgün bitecek bu gurbet
’Muhammed’dedikçe ümmet
Tek sevdiðim gül göründü

(Ben deðil ALLAH’ým bilir)

Tuncay Akdeniz




Türk’ün uyanýþý

Bin dokuz yüz on dört’te, Osmanlýydý Türkiye,
O gün dünya devletler, bölündüler ikiye,
Her Türk sahip olmalý, geçmiþdeki bilgiye.
.........Ya Ýstiklâl ya ölüm, Dünya duysun bu sözü
.........Türk’e düþman olmuþtu, Rus Fransýz Ýngilizi

Bütün gizli oyunlar, Türkiye’nin baþýna,
Doðuda Rus tuttu, Sarýkamýþ kýþýna,
Çanakkale’den girdik, biz dünya savaþýna,
........Ya Ýstiklâl ya ölüm, düþman duysun bu sözü
........Nice can þehit etti, Sarýkamýþ beyazý

Türkiye’nin her yeri, olmuþtu Çanakkale,
Dost bildiklerimizde, düþman olmuþtu bile,
Acý hasret göz yaþý, kanlar dönüþtü sele.
.......Ya Ýstiklâl ya ölüm, Türk’ün budur ilk sözü
.......Vatan deyip savaþtý, Türk kürt Çerkez Lazý

Türk’ün Samsundan doðdu, baðmsýzlýk güneþi,
Atatürk’le baþladý, milletin uyananýþý,
Kuvay-i milliyenin, Havza’da canlanýþý.
.......Ya Ýstiklâl ya ölüm, her yerde bozkurt izi
......Þahlandýk genç ihtiyar, savunduk yurdumuzu

Edirne’den, Antep’e, egeden Kars’a kadar,
Kaðnýyla mermi çekti, Ninehatun analar,
Efe dadaþ önünde, dize geldi düþmanlar.
......Ya Ýstiklâl ya ölüm, yenemez düþman bizi
......Allah Allah sesiyle, inliyordu gök yüzü

Ýnönü, Sakarya’da, dur dedik düþmanlara,
Kocatepe üstünden, ders verdik biz onlara,
Akdeniz’de egede, gömüldüler sulara.
......Ya Ýstiklâl ya ölüm, doðruyu söyler mazi
......Bütün dünya tanýdý, bu haklý davamýzý

Þehitler vere, vere, yürekleri daðlattýk,
Tüm vatan topraðýný, kanýmýzla ýslattýk,
Bu zaferi Lozanda, dünyaya onaylattýk.
......Ya Ýstaklal ya ölüm, Gülecek Türkün yüzü
......Saygýyla anacaðýz, hep þehit atamýzý

Nam þöhret için deðil, vatan için savaþtýk,
Hür doðmak hür yaþamak, millet için uðraþtýk,
Ýstiklâl diye diye, bu günlere ulaþtýk.
......Ya Ýstiklâl ya ölüm, Atam kurtardý bizi
......Bu necip Türk milletin, özgür Hilâl yýldýzý.

Tuncay Akdeniz
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.