ANLADIM..
Bunca zaman bana anlatmaya çalýþtýðýný..
Kendimi bulduðumda anladým..
Herkesin mutlu olmak için baþka bir yolu varmýþ..
Kendi yolumu çizdiðimde anladým.
Bir tek yaþanarak öðrenilirmiþ bu hayat..
Sadece ,okuyarak dinleyerek deðilde..
Gezip ðörerek yaþýyarak bilðilerine bilði katarakmýþ..
Neden bana bildiklerini anlatmadýðýný anladým..
Yüreðinde aþk olmadan ðecen her ðün kayýpmýþ..
Aþk beþinden neden yalýnayak koþtuðunu anladým..
Acý doruða ulaþtýðýnda ðözyaþý ðelmezmiþ ðözlerden..
Neden hiç aðlamadýðýný anladým..
Aðlayaný ðüldürmek,aðlayanla aðlamaktan daha deðerliymiþ..
Gözyaþýmý kahkaya çevirdiðinde anladým..
Bir insaný herhangi biri kýrabilir beklide..
Bir tek insanýn çok sevdiði kiþi tarafýndan..
Söylenen acý sözleri açýta bilirmiþ..
Çok açýdýðýnda anladým...
Neden insanlarýn ara ara yalýz kalmak istedigini..
Ben yalnýz kaldýðýmda anladým.
yazan: harbicocuk 31_10_2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.