izzettin benim eski sýnýf arkadaþýmdý. serseri ahalinin sert mizaçlarýn içinden çýkmýþ bir romantik.
aðlayýnca dalga geçerdik kendisiyle içinde isyan olmayan þiirler okurdu bazen ve þiir okuduðu zaman eþcinsel muamelesi görürdü tarafýmýzdan. biz mi çok baltaydýk yoksa izzettin mi yanlýþ aileden yanlýþ yerde doðmuþ bir biçareydi bilinmez ama yanlýþ giden birþeyler vardý o kesin.
bizimle beraber top oynamaz kavgalarýmýza katýlmaz,iþin en ilginci de aþýk olurdu bizimki bir kadýnýn bakýþlarýna. eski köye yeni adet avradýn bakýþý da sevilir miymiþ ne hacet.
geçen haberini aldým, karýsýný dövmüþ iki posta ardýndan ilk defa oðlum demiþ babasý ne mutlu izzettin’e. Sosyal Medyada Paylaşın:
faruk ertekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.