ANAFOR
gecenin gözleri kör
kulaklarý saðýr...
içimdeki son kandilin ýþýðý da sönüyor
boðazýmda binlerce gemici düðümü
ah! kilitlenen zaman
ah! karanlýðýn sesi
çok yorgunum
.......
türlü acýlara gebe ruhum
bu yolun ucu son durak
pimi çekilmiþ bedenim
düþerken keskin yar’lardan
ah ! tutsun beni ayça melekler
arzýn çiçeklerine ulaþmadan nefesim
sürünürken
sarý çayýrlarý süsleyen bozkýrlarda...
kelebek ömrüme reva mý bunca eziyet
sýfatsýz bir kimliðin damgasý vurulurken döþüme
deðersiz pul olarak düþmek yerlere...
aksak karýncanýn
ince boðumlarýna sarýlýp aðlamak
dipsiz kuyulardan fýþkýrmak asumana
sonra tekrar düþmek bataklýða
aðlak bir kurbaða gibi
çanlar çýnlarken kulaklarýmda...
damla damla yudumlamak ölümü
umursuzca kollarýný açan topraðýn hücrelerine
bile bile zerketmek can damarlarýný
yakýyor genzimi
acýtýyor kalbimi
ah! kilitlenen zaman
ah! karanlýðýn sesi
yýrtýlan boðazýmda çoðalan çýðlýk
artýk susmak zamaný
aðmak...
yansýmak içimdeki sýrsýz aynalara
çýlgýn bir anaforun burgusundan çekilmek
kara deliklere...
rüzgârýn eteklerinden savurmak küllerimi
sahipsiz bir amfora gibi
aðlamak... aðlamak
belki de küsmek
kendime...
gözleri yanmýþ bir çocuk gibi
tutunmak sonsuza dek
annemin güvercin kanatlarýna...
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygýlar........
ayþe uçar
30 /10 /2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.