gözlerinde hiçbir yer býrakmadým kýnayacak yer ayrýlýða hiçbir fikre sýðmaz seni düþlemenin ardýndan gelen aðlayamamak sesim sende kaldý sesleniþ borçlusun bana uzaklara buðulu bir muþtu
sözcükler ummanýnda bir benim yüreðim kulaç atan mevsimsiz talanlar gibi sözcükler ummanýnda
hayatýn ne kadar beyazý varsa giyindim sýrf senin karanlýðýn için karalandým sende karalandým karalanmaksa bu
bentler kaleler yýktým bir seni düþündüm aþkýn en uðrak yeri gözlerin yüzün paso gözlerin
ömürsüz tüm yanlýþlýk benim tek iþim seni sevmek geldim bir doðruya çattým gözlerinde yürem midir ki bilmem aklýmdan haraç alan aþk kervan yalnýzlýðý çöl yýldýzlarýyla bakmalýyým sana kervan yalnýzlýðý katarlarý aþk ve yalnýzlýk anlamsýzlýk yüklü
þimdi bir büyük düello ufuk çizgisiyle yüzyüze karþý karþýya bir kýyýsýzlýkla yaðmurun yaðmadýðý parçalar yüreðimi sessiz yek yoruma aykýrý sade dik bir çizgi beni tam ortadan ikiye ayýran
kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.