Bu bir þiir deðil zehre bulanmiþ bir dil incecik ve kýrýlgan ya da varlýðýn ýþýðýn gölgen soluðun bil.
Dur yutkunma hemen birazcýk eðil baþtan baþa yeniden ve sürekli aþk doðsun diye deðil.
Çünki aþk hep vardýr sevgili biraz ürkek biraz sancýlý birlikte bir yürekte sonsuza dek gül diye avuç avuç yýldýzlar serpererek.
Bilirsin ya sevgili üzüm karasý gözlerle dudaktan kalbe esrik bir yol gerek.
Gelmeli bir seher vaktý bir akþam üzeri gelmeli zamandan o göz kamþtýran parlayan ýþýk: ellerin gelmeli uzaklardan ellerin gelip deðmeli hayatýn deðmediði anlmýdan.
Yakmalý bir fener gibi su gibi yel gibi türkü tadýnda geçmeli yosun baðlamiþ yollarý çoðalan yalnýzlýklarýmdan.
Umudun izinde düþlere sahip aralýk düþümün pencereleri bir öpüþ gibi inançlý bir soluk misali canli: ellerin tutmali.
Kalpte dalgalý dilde yaralý kelimeleri sözcükleri tutmalý saf bir bakýþla bir kez daha yürümeli herþeyin baþlangýcýna aþka..
En baþta sevinci ve özleyiþi kavramalý ve zanmanda çarpa çarpa aylarý günleri akþamlarý geceleri bir de sessizlikleri: çünki benden baþaka onlarýn var sana anlatacaklarý:
Bende ki her þey(in)i araman için (beni) hüzne dal bir an yürekli derin ve sevdalý her an sana tutsak çýðlýk çýðlýða seni seveni.
Kapama gözlerini gözlerin sevimli arayan gözlerimi sana veriyorum istiyorsan (al) beni ey aþk, ey zehir dur, dur arama öldürme beni...
Abdüsselam Bügür
Sosyal Medyada Paylaşın:
agiri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.