Aþýrý Siyah
I.
Fasýlasýz hep gece
Aþýrý siyah bir karanlýk
Körkütük bir duayla ifadelendir
Vakti nakde tebdil et
Savunmasýz bir kötülükle
Baþlatýlmýþ bir iyiliðe sun kendini
Resül kalbini yurt edin
Seslendir vahye iltica ederek
Bal serüvenini hatýrla
Arý kanatlarýna sýðýn
Ve say eyle karþýlýksýz
Unutma / ölümsüz bir sebepten yaratýldýn
II.
Sesini duymak iyi geldi
Ýyi geldi sökülen bir yalnýzlýðýn
Ýçinden dökülüp akmak
Aþýrý siyah bir karanlýða
Akýllý bir gösteriþ oldu
Bir yenilgi gibi baþlayýp
Har ve hararetle tövbeli
Yeni bir hayata baþlamak
III.
Bütün gün gece uzun ve susmasýz
Karanlýk peydahlayýp günahlardan
Saçlarýndan savurduðundur ey aþk
Satýr aralarýna sakladýðýn aþýrý siyahla
Ve bir suçlamada bulunduðunda gül
Bülbül sýrrý ifþa eden bir sevinçle
Örecektir geceyi yýldýz yýldýz açarak
Kendini var kabul ettiði için gül
Uçurtma niyetli sevilmeye matuf bir kýz
Güzellenmek için baktýðýnda sýrça aynasýna
Arlansýn diye kalbin kasýtlý bakan gözlerine
Çekti aþýrý siyah iffetli sürmesini