Kara Çayımın Demi

Gün efsaneyle baþlar dudaklarýmýz kuru.
Ve bir özlem tutuþur ocaðýn ateþinde.
Billûr peri içinde kara çayým dupduru.
Isýnýr üþüyenler bardaðýn güneþinde.
Þiirlere süs olur kara çayýmýn demi.


Bir hayalin ardýnca hayýflanýr da gönül.
Bardaktaki ýþýltý hep baþlarý döndürür.
Ýpekten zamanlara bulutlar olurken tül.
Efsanenin gamzesi nice güneþ söndürür.
Güzelliðe üs olur kara çayýmýn demi.


Acý çayý demleyen veda etmeden gider.
Çay demli saatlerin biter hoþ saltanatý.
Gamzesinin yokluðu gönlü berhava eder.
Ilgar olur hayalde bindiði yýlký atý.
Çaydanlýða yas olur kara çayýmýn demi.


Gün gelir yâda düþer demlediði acý çay.
Sükut olur demlikte billûr týnýlý sesi.
Býraktýðý iklimde yýkýlýr onca saray.
Ateþi tutuþturur uzaklardan nefesi.
Nice þiir yazdýrýr kara çayýmýn demi.
Ankara,29.10.2011 Ý.K






















Sosyal Medyada Paylaşın: