UZAKTAYIM BELKİ TUZAKTA

Uzaktayým,belki tuzakta,
Ardýmdan kapanan kapýlarýn seslerini duyuyorum,
Gölgem önde uzamakta,karanlýða yol akmakta,
Karanlýða bakmanýn körlüðü ile yol almaktayým,

Uzaktayým,belki tuzakta,
Kara bulutlarýn daðýlma ihtimalleri ile avunmaktayým,
Yürümenin yorgunluðu yüreðimde,dokunsalar yýkýlacaðým,
Bir düþ benimkisi,belki serap,uyansam,uyanmasam arasýndayým,

Uzaktayým.belki tuzakta,
Bir nokta karanlýk,bin karanlýðý sürüklüyor,
Her düz yol arasý,tali yollarla þaþýrtýyor,
Üzerime çöken sis perdesi,yaðmur olup yaðýyor,

Uzaktayým,belki tuzakta,
Ateþ sönmüþ isi kalmýþ bu ocakta,
Geçmiþimin aydýnlýk güneþini yatmakta,
Ne gece karanlýk artýk ne yolun sonu aydýnlýk,
Umursamaz gölgelerin kaldýrýmlarýnda yürüyorum.

Uzaktayým,belki tuzakta,
Yaðmur sonrasý sokaklarýn nemli havasýný içime çekmekteyim,
Yüzyýllýk çýnar durmakta,su yolunu bulmakta,toprak kokmakta,
Yüzümde buruk korku tebessümü,akýl durma düþüncesi sokmakta,
Yol bitti endiþesi,varsýn biterse bitsin gibi yürümekteyim. S.A
Sosyal Medyada Paylaşın: