ele avuca sýðmayan bir deli kuþ içimde göç ediyor yönsüz apansýz defalarca kurumuþ bir eski çiçek pencereme açýyor yersiz zamansýz tohum gözkapaðýmda patlýyor yeþil deðil bu kez sarý mý sarý sonu baþýndan belli kuru çýplak sevindiriyor
dile kemiðe sýzýran ebemkuþaðý taklidi günler intikam peþinde eskimelerin yeli kendinden olma bir deli sevda akþama yemin ediyor geleceðim diye inanýyor koyu mavi gülmek istiyor…
27.10.11
Nadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
astakoz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.