Vazgeçmedim hayat senden yollarýmýn düþtüðü o sürgün zamanlarýn, yangýnlarýnda yanarken geçmiþim, hükmünü yitirmiþ bir kimliðin siluetiyken gözlerimdeki yalnýz hüzün, Ve... vazgeç diye ardýmda dolaþan ruhumun acýlý yanýyla savaþýrken ben. Vazgeçmedim senden... Zamanýn ellerimden aldýðý umudu hiç býrakmadý yüreðim. Adýmý býraktýðým hayal kýrýðý kentlerinde ýslak bakýþlarýnla büyüdü düþlerim. Gelecek güneþli günlerin adýna yazýlacaktý yaþanacak zamanlar.
Çok zorladý acýlar beni yaðan yaðmurlara katýldým ve her gece birkez daha döndüm ölümden ölmedim... Sen çok zorladýn beni ama ben vazgeçmedim hayat. Herdefadýnda sana geri döndüm unuttum sancýlarýmý. siyah cümleleri tek kalemde sildim. Acýlý yanlarýmý son kez koklayýp senden çok uzak kentlere gömdüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.