bir hortumdu filin ucunda sonra savruldu birer birer tül kanatlý kelebekler uzattým elimi boþluða bir hiç kaydý elimden ya tutamadým... ya da tutunamadým baktým ardýmdan boþluða çaresizce soramadým, soramadým... sihirli bir sýrnaþýða takýlýp düþemedim yollara bir hiçlik var bugün yine dünden kalan elime bir çayýr var sanki bir çayýr ileride topallýyor leylekler topallýyor önümde dönüyor dünya tepiniyor üzerimde
yine yeni bir günün sonundayým ben bugün yine kara bir dün bugün yine kara bir ömür bugün biliyorum her doðan yeni günde ayný güne sürgünüm...
26.10.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.