Son zar’da

Ve susar… Ölüm sessizliðine yaþam katar þair
Kýrýntý arar yýrtýk pabuçlarýn taþrasýnda
Simitçi çocuk; þehir istasyonlarýnýn sürgün gülü
Baþkaldýrý. Çok sesli diyarda.

Avazý çýktýðýnca duyurmak ister kendini þair
Okuma özürlü kentin baldýrý çýplak varoþlarýnda
Öksüzlüðünün tek umudu gökteki mavi
Sevgi-seviyorum demesine raðmen.

Oysa kokuþmuþtu her þey gibi o, da
Kapanmýþ kapýlar içinde yalnýzlýk konuþan oda
Çýrpýndýkça kopan liftlerin acýntýsý,
Ýþe yaramaz Donkiþotlarý meydan okur hayata.

Saban’ýn aþýndýðý kalýr akþamüstü þehir panoramalarýnda
Ya da sýrtýnda sepeti, üçüncü sýnýf kemalin
Sað elinde iki pide, sol elinde bozkýr tahini
Ýki parmaðýnýn arasýna kýstýrdýðý sarma
Sevgisini götürür… otuz beþ yaþýndaki, yetmiþlik kadýnýna

Son tiyatronun bahardan kalma seviþken oyunu
Kapanýr perde, Ýçine düþtüðü çýkmazdan
Kurtulma çabasýný sorsa da cambazdan
Kendini zehirleyen akrep, yol arkadaþý kumarbaz
Kumarbaz düþmüþtü yollara… Son zar’da

Sosyal Medyada Paylaşın: