BABA VE OĞUL

Küçük bir çocuk öðrenmek için
Babasýnýn her yaptýðýný yapmaya baþlar
Sofrada dik oturup dik konuþur
Gözlerden kaçýp þikayetçi olduðu anlarda
Emir verici bir hali vardý
Kitap yerine gazeteler okurdu
Güncel olaylarý hayatýn bir parçasý olarak kabulenmiþti
Baþka bir dünya ancak baþka saðlandýðýnda olacaktý
Farklýlýk önemliydi
Yapabilmekten çok yapabileceðini kanýtlamak gerekirdi
Her zaman birine güzel görünmeyildi
Ýnsanlarýn içinde saygýnlýk kazanmýþtý


Annesiyle tartýþtýðýnda onu duygusallýkla suçlardý
Öðretmenin anlatýklarýný ezgere bir sistem olduðu için kaideye almazdý
Çünkü var olanýn gözükmesi gerekirdi
Doðrular her zaman tartýþabilinir
Babasý onun için önemsiz biri olmaya baþlýyordu
O eski kafalardan zaman yeniydi


Babasý yaptýðý her hatayý görünce
Gerçekten zaman yeniydi eski deðiþmezdi
Önce babasýnýn mezarýný ziyaret edip özür diledi
Yalvarmak için geç kalmýþtý


Çocuk babasýna teþekkür ederken
O aðlýyordu
Nedeni sordu ama aldýðý cevaplar yetersizdi
Babasý diz çöküp
Seninle gurur duyuyorum kendimle deðil demesi çocuðu düþündürmüþtü


Ve sabah arkadaþýnýn ölüm haberi gelmesi çok üzmüþtü
Söylüyecekleri varken býrakýp gitti
Herkesin yanlýzlýða çekildiði bir diyara
Baba oðul bir konuda birleþmiþti
Küçük bir dünya kendini yenilerken
Yaþýyan her canlý kaybolup gidiyordu
Mutlu bir yoculuk için
Hayata her zaman mutlu bakýnýlmalýdýr

YUNUS YOLOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: