Güneþin önünü kapatan karabulutlar gibi gidiþin, Alýþtým karanlýða, gözlerimi alýcak bana geri dönüp geliþin.. Sessizliðin içindeki büyük haykýrýþ beni terk ediþin, Duyamýycak, anlatamýcak kadar saðýr ve dilsizim..
Sonbaharýn son yapraðý gibi topraða düþmek üzereyim, Kurumuþ beni sana baðlayan dallarýn, kýrýlmak üzeresin.. Seni benden ayýrmak isteyen sert bi rüzgarýn eseriyiz, Ýlk bahar geldiðinde yeni yapraklara bürünecekmisin..
Ayýn güneþe olan hasreti gibi sana olan özlemim, Güneþ battýðý yerden doðduðunda ay ile bir araya gelir.. Yeryüzü ile gökyüzü bile bigün kavuþacak lakin, Aramýzdaki engeli kýyamet bile kaldýramaz sanki..
Gece bile gündüzle buluþur her sabah ve akþam Aylardýr yüzüne hasret ben ve yüzlerce insan Hayatýn bütün zýtlarý bile bir araya gelirken Biz ayný olmamýza raðmen neden ayrýyýz hala Tüm þiirler için; /fuatplt06
Sosyal Medyada Paylaşın:
ftplt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.