Öm
BANA ANNEMİ VERİN
BANA ANNEMÝ VERÝN..
( Çocuk Yuvasýnýn merdiveninde aðlayan çocuða)
Ýç çekmiþim dün gece, annemi sayýklayýp,
Ve gözyaþý dökmüþüm saatlerce aðlayýp,
“Küstüm sana ! ” demiþim parmaðýmý baðlayýp,
Yalvarmýþým; kýzmayýn, benim yaram çok derin,
Annemi istiyorum.. Bana annemi verin...
Bir çocuk annesizse dinler mi kural, kuram,
Gülmek yasak mý bana, tebessüm etmek haram?
Kavuþmak varsa eðer, söyleyin ne gün sýram?
Boðuluyorum her gün, içimdeki kederin,
Annemi istiyorum.. Bana annemi verin...
Deseler de her zaman oyun var oynanacak,
Ne oyun var gözümde, ne þeker, ne oyuncak,
Ne zaman mý mutluyum, O’nu bulursam ancak,
Tutmayýn buralarda, beni çarmýha gerin,
Annemi istiyorum... Bana annemi verin...
Bazýlarý, yastýkta gözyaþý ne, bilir mi ?
Saða sola giden çok, kimse bana gelir mi ?
Ve beni biri koklar, annem gibi güler mi ?
Yalnýz O’nun teninde kokusu var güllerin
Annemi istiyorum..Bana annemi verin...
Bir boþluk var kalbimde, içim koðuk- koðuktur,
Hasreti tam þuramda, sesim ondan boðuktur,
Annenin örtmediði tüm yorganlar soðuktur,
Sýcaklýðý baþkadýr annedeki ellerin,
Annemi istiyorum.. Bana annemi verin…
Havva Ana ve Meryem, Rabia gibidir O,
Dertlerimin dermaný, tek bir tabibidir O,
Ateþler haram O’na, Ýbrahim gibidir O,
Cehennem çöllerinde O’nun gölgesi serin,
Annemi istiyorum...Bana annemi verin...
Þu hayat masalýmýn, O’nsuz gelir mi sonu?
Benim ders kitabýmda, O en önemli konu,
Belli ki anladýnýz.. Siz tanýrsýnýz O’nu,
Görür görmez yetiþin, bana bir haber verin,
Annemi istiyorum... Bana annemi verin...
Ömer EMECAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.