Beyaz Üçlüsü
Zemheri ayýnda yaz gücüðe demiþ ki;
“Hani benim gozellerim
Gerdan açýp gezenlerim?”
Gücük oradan seslenmiþ;
“Gozellerini göze koydum
Tandýr baþýna, düze koydum
Var git hallerine bir bak” demiþ.
diye bir hikâye anlatýrdý Anam
Ýþte böyle bir gün böyle bir havada
Lapa lapa kar yaðarken dýþarýda
Dað, taþ, dere, tepe, her yer beyaz
Beyazýn, ayazýn bol olduðu vakitte
Biz mahalle çocuklarý, çocukluk bu ya
Ýçimiz kýpýr kýpýr attýk kendimizi dýþarýya.
Baþladýk saða sola koþmaya
Kar taneleriyle yarýþmaya
Herkes bir yerlere koþarken
Ben rotamý çizmiþ idim evvelden
Bir cýlga yol, belli belirsiz onu takip ederken
Arkta sular göründü hemencecik erkenden
Kar yumaklarý arasýndan yolunu bulmuþtu sular
Akýp gidiyordu sanki eski sevdalar
Gürültülerle birlikte
Osman Bey’in deðirmeni göründü ilerde
Çingi taþlarla örülmüþ duvarlarý
Öte geçede Cin’in kavaklarý.
Köy deðirmeni iþte; toprak damý bembeyaz
Girdim kapýsýndan içeri, dýþarýsý ayaz
Ýki sevdalý taþ öðütüyor buðdayý sarmaþ dolaþ
Bir ihtiyar deðirmenci; iki büklüm uðraþta
Þu güzelliðe bir bak çalýþýyor bu yaþta
Adý deðirmenci Þevket; Yusufoðlu dedem
Ak düþmüþ saçlarýna fakirlikten kederden
Eli, yüzü, kirpikler, giydiði þalvar beyaz
Beyazýn güzellikleri bir arada
Çocukluðumda tanýdým beyazý burada
Kar beyaz, öðütülen un beyaz
Yýllarýn çarký öðütmüþ dedemi; saçý sakalý beyaz
Ey beyaz üçlüsü! Üçünüzü anladýk da
Bir daha gelecek mi þu bizim yaz?!
KADÝR ACI, 25.10.2011, KAYSERÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.