Aşkın Bir Başka Hali
Ateþten gömleklerimi giyinirdim ben
Sense duvarlarýnla karþýlardýn selamlarýmý,
’Duvarlarýn, büyüttüðün dünden güne’
Bu bende ki bilmem aþkýn hangi halidir
Yüz yýllarýmý verirken bir çiçeði güldürmek için sinende
Ne zaman fethe çýksam eksik kalmýþ yanlarýmý
Çareyi kendimi kaybetmekte bulur,
Günahlarýmý, ahlarýmý hissederim gözlerinde...
’Oysa sen, en mahrem hallerinle gizlenmiþken karanlýðýndan dünyanýn,
Ki seni saklayan o koca surlara söverim sýkça,
Hükmü kalmazdý sana sevmeyi anlatmanýn...’
Öyle bedbaht, periþan bir kraldým ki ben...
- çýplaklýðýndan utanan-
Sor ki ne utanýrsýn ey fani,
Utansýn seni, onca doðmadan ölmüþ hayali,
Çýplak býrakan...
Ben yakýndýkça büyürdü surlarýn senin...
Sonra ben sana kýzar,
Kýzdýkça daha çok severdim seni...
Ve ben ne zaman kýzsam,
Tarumar ederdim sevdiðim bütün þehirleri...
Bu bendeki aþkýn hangi halidir bilmem,
Ne zaman sevdalansam sana,
Gördüðüm her güzel þeyde seni ararým...
Ne zaman seni bulamasam,
Senden geriye kalmýþ her gülüþüne bir kez daha sevdalanýrým.
Oysa sende bilirsin,
Bu bendeki aþkýn bir baþka halidir.
Kimsenin bilmediði,
Kimsenin görmediði.
Beyhudedir bütün telaþlarým,
Sana seni anlatýþlarým.
’Sen böylesine gizlenmiþ,
Yerleþmiþken altýna o koca sevdanýn,
Ki seni saklayan o koca sevdama söverim sýkça,
Hükmü kalmazdý sana sevmeyi anlatmanýn...’
Kelkit - 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.