MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

HUZUREVİNDE
Murat Döğüşgen

HUZUREVİNDE


HUZUREVÝNDE

O, huzurevinde yaþayan bir konuktu
Ne odasýný sevebilmiþti, ne de odasý onu
Ne odasýna alýþabilmiþti, ne de odasý ona
Ýþte o kocaman dünyasý, küçücük bir odaya kapanmýþtý.
Huzurevinde huzur bulamayan bir eskiydi o
O bir aile eskisi, o bir yaþam eskisi
O bir Ýstanbul eskisiydi
Dünün yenisi, dünün güzeli, dünün kýymetlisi ve bugünün eskisiydi.
Kim bilir kaç aydýr öpülmemiþti o mübarek ve eski elleri
Kim bilir ne kadar zamandýr gülememiþti o zayýf ve titrek dudaklarý
Alýþamamýþtý bu yeni yaþamýna yaþlý kadýncaðýz
Nasýl alýþabilirdi ki
O huzur evinin, huzursuz konuklarýndan biriydi
Eskiydi, kaderi böyleydi
Sevmiþti, belki de sevilmiþti bile çok eski zamanlarda
Þimdi yüzünü göremediði torunlarý ne yapýyordu acaba
Ya yüzünü unutan çocuklarý
Yaþlý, eski, mübarek elleri çokça kaldýrýp ruhuna dualar ettiði rahmetli eþini çok özlemiþti.
Çok istiyordu ona kavuþmak
Ama ne çare
Verilen ömrü, ailesince layýk görüldüðü yerde tamamlayacaktý
Ne bir eksik, ne de bir gün fazla
Ýyice çukura kaçmýþ gözlerinden kim bilir kaç bin yýldýr akmaz olmuþtu yaþlar
Kurumuþtu göz pýnarlarý, minik eski elleri gibi
O bir huzursuz konuktu huzur evinde
Ýþte yine bir bayram
Ve o yaþlý kadýn yine pencerede
Bekliyordu unutanlarý son bir kez
Belki de son bayramýydý onun, hem de ne bayram
Acaba camdan görememiþ miydi ki gelenleri
Öyle ya, yaþlý kuru gözler bazen iyi görmüyordu dünyayý.
Son bir gayretle çýktý huzurevinin o soðuk, o loþ, o kimsesiz koridorlarýna
Ama yoktu gene arayýp soraný, gelip gideni
Ah maðrur, beli bükük, gönlü dik duran yaþlý kadýn
Gene mi kimseciðin gelmedi?
Gene mi gözlerin görmedi hayýrsýzlarýný
Elleri kurumuþ, sesi yorgun, yalnýz kadýn
Ýstanbul’un eskisi
Bir zamanlarýn vazgeçilemeyeni
Ne o, bu defa gözlerini çok daha sýký kapadýn
Yoksa…
Evet, iþte duvarýn bir çatlaðýndan göründü rahmetli
Bak elini uzatýyor sana.
Hem de bir buket çiçekle gelmiþ
Hani bilirsin, bir zamanlar bahçende vardý ya
Haydi, yaþlý hanýmefendi; bak bir ziyaretçin geldi
Zaten sen onu beklemiyor muydun aylardýr
Bak niþanda giydiði mintaný da giymiþ,
Aldýðýn köstekliyi de asmýþ uzunca
Haydi bak, yavaþ yavaþ, vücudun hafifliyor
Kendini hiç bu kadar iyi hissetmemiþtin uzun zamandýr.
Bak nasýl da sekerek gidiyorsun Mümtaz Amcayla
Haydi, konuk uðurlar olsun
Bayramýn kutlu olsun.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.