[Kapalı Kalp /Açık Kulübe][Şubat / Tanımlayış..] beyaz_yalan
[Kapalı Kalp /Açık Kulübe][Şubat / Tanımlayış..]
[Kapalý Kalp / Açýk Kulübe] [Þubat / Tanýmlayýþ..] hava hala çatýr ayaz týpký martta olmasýný tahmin ettiðim gibi...
þubat seni tanýmam için ne de güzel oldu, ilk defa gördüðüm dilin, daha bir kýrmýzý sanki. oflarýn azaldý þu sýralar ve beni farketmeye baþladýn. her halinle hissediyor ve hissettiriyorsun...
her sabah ve akþam birer kez üç saniye bakýyorsun sadece, eczane gibi hissediyorum kendimi, her yakaladýðýmda gözlerini...
ekmek çalacak,bir çocuðun bakýþý gibi, bakýyorsun. kendimi çalýnmýþ hissediyorum bakýþlarýnda, cezasýný ertelediðim bir suçlusun artýk bu odada...
bir türlü soramadým sana, kimsin, nerden geldin, ne iþin var buralarda hem kýz baþýna buralar çok uzak sana. annen, baban, aslýnda sevdiðin yok mu ? diyeceðim ama önce formalite geliyor kýzýverecekmiþsin gibi hissediyorum hafif-hafif te korkuyorum hani gidiverirsin diye...
gerçi gidemezsin bu soðukta, gidecek olsaydýn neden gelesin ki? ama gidersen þimdi elalem ne der? sahi sen gelirken ne demiþlerdir acaba buralara?
daha kendimi anlamamýþým, seni anlamaya çalýþmak beyhude aslýnda. inzivadayým bir senedir buralarda, bir kulübe yaptým, kalbimi kapattým. tek unuttuðum, bir gece dayandýðýn, benimse dayanamadýðým eþik ti. biliyorum almamalýydým seni. ama o kadar güzel geldin ki tüm yýldýzlarý sanki yüzünde söndürmüþlerdi ve sen her bir söndürmede ne ahlar etmiþtin. ve sormamýþtýn ’ girebilirmiyim diye. ne kulübeye ne de hayatýma... çok farklýydýn çok...
artýk bir odada, iki münzeviyiz biz. sus orucunu boynuna takmýþ. medrese öðretileri ile yetiþmiþ iki talebe, ben medreseden derviþi sevmiþ atýlmýþ, sen, mezun olmuþ, hayata atýlmýþ. istemeden ama, iyi-ki münzeviyiz biz.
artýk þubat bir birimizi anlama ayý gibi, bakýþmalarýmýz iki düþman ülke hüviyeti kazandý. bir sen kullanýyorsun, bir ben . diplomatik temaslardayýz, müzakereci seçmememiþiz daha. ortada masa da yok gerçi, oturulacak karþý karþýya...
alýþtým artýk odada sana, her gözümü açtýðýmda önce sana bakýyorum, o kadar ki þubatýn yirmi beþiydi, ve sen dýþardan gelmemiþtin. ben se adýný bile baðýramamýþtým keþke adýný bilseydim, hiç deðilse adýný. bir aðacýn dibinde, uzaklara çok uzaklara bakarken görmüþtüm, görmezden gelip geçmiþtim...
ilk senin için endiþem di bu. son olmayacak gibi sanki, þubat bitti bitecek ve sen hala burdasýn mart olsa hava daha mý soður, ya biz?
biz derken oda yani neden senden duygularýmý saklýyorsam bir defterde kalacaksýn týpký o gibi...
þubat ocak gibi seninle bitti çok tuhaftý, çok sessiz, çok yalnýz, çok kalabalýk çok tertipli iki münzeviyiz artýk ben medreseden atýlmýþ sen hayattan dýþlanmýþ...
[beyaz_yalan] Sosyal Medyada Paylaşın:
beyaz_yalan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.