BA
KALP HIRSIZI
Kader yolcusu...! sana sesleniyorum
Mutlu bir yolcu olarak bindin trene
Gözlerindeki ýþýltýyý,
Yüzündeki tatlý tebessümü gördüm sen de.
Seyahatimizin henüz yedinci günü
Sanýrým artýk býrakacaksýn beni
Kendi benliðimle, sensizliðinle baþbaþa
Hiç düþündün mü giderken beni
Kalbimi çaldýn gittin bu diyarlardan
Ben sensiz, sevgisiz ne yaparým
Sen bir kalp hýrsýzýsýn
Geldin, çaldýn ve gidiyorsun
Arkana bakmadan, sessizce
Hayallerimiz vardý hani hatýrlar mýsýn
Sen, ben ve uçsuz bucaksýz yeþillik içinde bir vadi
Bir tarafýmýzda dere ve küçük küçk gölcükler
Ve sularýn çýkardýðý o gizemli sesi dinlemiþtik sessizce
Sonra, tüm görkemiyle yýllanmýþ kocaman bir aðaç görmüþtük
Tüm sevgisini bize verecekmiþ gibi
Kollarýný uzatmýþtý aþaðýya doðru
Elinde bir piknik sepeti vardý
Üzerinde kýrmýzý renkli,eski zaman kabarýk etekleri olan bir elbise
Hafif bir rüzgar esiyordu
Estikçe dalgalanýyor, etrafa sanki bahar kokularý saçýlýyordu
Hatýrlýyor musun sen bir balýk tutmuþtun
" Can you help me...!" diye seslenmiþtin
Oltaya takýlan balýk çok güzeldi
Adýný aþk balýðý koymuþtuk
Belki midemizi doyuramamýþtýk, ama kalbimize iyi gelmiþti
Þimdi iniyorsun
Hayalimizi süslediðimiz bu kader treninden
Kalp hýrsýzý...! Seni çok seviyorum ve seni hiç unutmayacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.