ÖĞRETMENİM

Öðretmenler günü bugün öðretmenim!
Yapayalnýz bir çocuk olarak geldiðim okul sýrasýnda,
Ýlk seninle göz göze geldim.
Özlemi yüreðimi yakan anne ,baba sevgisini tattýrarak
Bana öðrettiðin her þey için,
Verdiðin eþsiz bilgiler,yaþam dersleri için,
Teþekkür ederim öðretmenim.

Zor yolculuktu hayat yolculuðu ,bazen çoþkulu,
Bazen usandýrýcý ve yýpratýcý.
Ancak sayenizde hep baþým dik yürüdüm,
Hiçbir þeyden korkmadým ,yýlmadým,
Bazen sendeleyip düþtüm de
Ama er geç ulaþtým hep hedefime.

Terimi silip mutluluðu yaþadým,
Aþýlmaz sanýlan daðlarý sayenizde aþtým,
Açýlmaz kapýlarý verdiðiniz bilgi anahtarýyla açtým,
Size borçluyum öðretmenim,minnettarým.

Bugün ne olduysam ve neyi baþardýysam
Sizin verdiklerinizle,
Akýl bahçeme ektiklerinizle yaptým,
Alýn teriniz,emekleriniz,çabalarýnýz karþýsýnda,
Borcumu nasýl ödeyeceðim size öðretmenim?

Hiçbir deðer yetiþmez ödemeye ,biliyorum,
Bu gününüzde sizi sevgiyle,saygýyla minnetle anýyorum,
Satýrlar yeterli gelmiyor içimde kaynayan kazaný söndürmeye,
Duygularým okyanuslarý bile taþýrabilir,
Sen bir güne ,sen bir yýla sýðmazsýn öðretmenim.

Cehaletten çoraklaþan,kuruyan topraklarýmý yeþerttin,
Hayalimi,duygularýmý desen desen iþledin,
Beni ben yapan heykeltraþýmsýn sen öðretmenim,
Taþlarýma sen þekil verdin,
Ben senin sanat eserinim öðretmenim.

Doðruyu,güzeli,iyiyi,kötüyü,sevgiyi senden öðrendim,
Vatan,millet,bayrak sevgisini ilk senden duydum,
Al bayraðýn dalgalandýðý her karýþ topraðýn vatan olduðunu,
Sen söyledin,
Gençliðini,yýllarýn elinde bizim için eskittin,
Örseledin sen öðretmenim.

Soðuk sýnýflarda bizim için üþüdün,
Tebeþiri tükenen kara tahtalarýn yerine ,
Sen gönlünü koydun,
Benim yüreðimi sevgiyle iþledin,
Kilim gibi dokudun öðretmenim.

Sevgi bahçelerinde gururla dolaþtýn,
Lastik çizmelerle karlý daðlarý aþtýn,
Tek gözlü köy evini okul gibi kullandýn,
Köylerden kentlere gönülden köprüler kurdun,
Harikalar,mucizeler yarattýn öðretmenim.

Hayallerimizden ölümsüz eserler besteledin,
Bize karanlýðýn sesini dinlettin,
Geceleri gündüz yaptýn öðretmenim.
Sen mum gibi çevreni aydýnlatýrken eriyip yok olmadýn,
Öðrencilerinin kalbine aktýn,kalplerinde rengarenk açtýn.
Çiçek bahçeleri seni bekliyor öðretmenim,
Katýksýz sevgin kokuyor gonca güller,
Sen kokuyorsun öðretmenim.

OSMAN ÖZTÜRK..EYLÜL..2011
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABIMDAN



















Sosyal Medyada Paylaşın: