Sen git ama..
Sensiz nefes alsýn birgün bu þehir,
Lanet yaðsýn üstüne lapa lapa
Ama buram buram sen koksun,
Aþk koksun..
Esen yel her seferinde senin kokunu vursun tenime
Okþasýn yüzümü,
Saçlarmda dolaþsýn parmaklarýn gibi..
Savursun geçsin gönlümü, sarsýn öylece
Sen git, kokun kalsýn.
Yarým býraktýðýn kokun, gelince tamamlansýn.
Ay kavuþsun güneþine,
Kötü kavuþsun günahýna,
Gözlerin buluþsun gözlerimle..
Hiç konuþma! Lal olsun sözlerin,
Duymaz olsun kulaðýn hiç kimseyi.
Sadece ben olayým yüreðinde
Gözlerinin irisine kadar kendimi göreyim.
Sonra konuþ bir iki kelime,
Dudaðýndan düþüp yüreðime iþleyen..
Kokunun yanýnda sözlerin olsun;
Beni sana baðlayan..
Sonra,sonra sen hiç gitme.
Kokunla, hoþ lügatýnla, sýcaklýðýnla
Benimle kal..
Düðüm düðüm, ilmik ilmik baðlan bana..
Ama gideceksen git!
Sen git, ellerin kalsýn o zaman..
Ellerimle olmasý herkesi alt etmeye
Panzehirdir..
Ama gitme..
Herþeyinle bana kal, bir yetimin mirasý gibi...
Merve Altýnay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.