Bir çýbaný üç beþ kiþi kaþýyor,
Dostluklar piç olmuþ, herkes satýyor,
Þiir de yazmasam içim kanýyor,
Tek sen anladýn, beni Emmoðlu!
Kahpe dünya diyenleri hep yadýrgardým,
Üstüne bir dolu þiir yazardým,
Þimdi ayný sazým, hiç çalýnmazdým,
Tek sen çaldýn, beni Emmoðlu!
Yoklukla savaþtýk biz yýllar yýlý,
Üst üste saramadým yaraný,
Bilirim, ayrýlýk sýktý bu caný,
Tek sen mutlu ettin, beni Emmoðlu!
Sevdalar yaþadýk, aklýmýz ermez.
Kavgalar da ettik, kimseler bilmez.
Þaþýrmýþ bir yumruk sýrtýma inmez,
Tek sen kolladýn, beni Emmoðlu!
Ettiðin isyandan anladým bir bok,
Yürek denince atýldýn, bende çok!
Kýrk yýlýn baþý vukaatým çok,
Tek sen koþtun, bana Emmoðlu!
Elimden gelen bu, kavga edemem.
Senin o dünyana zaten giremem,
Harcama kendini, hemen gelemem,
Tek sen korkuttun, beni Emmoðlu!!!
Bir tek sen korkuttun, beni Emmoðlu!!!
(Zýtlýklar içinde yaþanan tüm dostluklara yazdým.Saðý-Solu Türk’ü-Kürt’ü deðil de, adamýna göre muamele eden tüm insalara...) Murathan SARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.