MANA-DAR
Bilemedik; iyi kötü ayýrt edemedik!
Daldýk bir umman içine,ateþe deðdik.
Hayallerimiz vardý,onlarý süslemiþtik,
Çamura battýk,battý hayaller yetiþemedik.
Bilmeze selam verdik,yedik,içtik!
soframýza oturdu güldük,eðlendikk,
Haysiyetini kuru gürültüyle çiðnetmiþ!
Söz olmuþ,akýl almýþ! Anlayamadýk!!
Eþyalar darmadaðýn,ev yýkýk...
Ýzler alem! Galiba buna alýþýk,
Umursamaz neden,ölmüþ insanlýk...
Almaz kafam çok karýþýk...
Mertse namert demedik.
Doðruya yalan sürmedik.
Çirkini güzele yermedik.
Sözümüz bir özümüz bir dedik.
Kalleþin silahý dilidir; sýk!
Yalancý her yerde ve zamanda tek!
Ey günahkar sýra sende,sen çek!!
Azabýn hiç bitmeyecek...
Silkelendik,toparlanýp kalktýk.
Þöyle bir etrafa baktýk,
Biz nasýl sahtekarlara kandýk?
Nar-ý azap yok biz yandýk...
Herþey birgün herkesçe bilinecek!
Ne varsa o kefelerde hep dökülecek!
Maruf-münker aradan seçilecek.
Geriye kalanlar yüzüstü sürünecek!
Hak yiyenler!Üzenler!Kýranlar bedel ödeyecek!!!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.