Benim başım SAĞ olmasın.

Merhaba anne.
Sevdam, boynumu büker benim.
Kýraç daðlar zümrüt gözlü yar olur
sarý otlar ipek saçlarý yarin
Göysüne yaslanýr gibi, yaslanayým
Dur !
Tenime deðdikçe toprak
Avunurum.

Merhaba anne...
sevdan boynumu büker benim
Kulaklarým höllük eler mevzide
Her kurþun bir tenbih’in sesidir
Ninnilerin...hepsi ayný ölçüde
Sütün bana helal olmaz belkide
Belkide...
Vurulurum..


Ve .. anne
Ölmek var dönmek yok tu yeminim
Öleceksem sýrasýdýr eminim
Kýna kurur ellerimde ne yapsam
Evinin direði ben.selvi boylun ceylanýn
Bir avuç toprak olup sinesinde vatanýn
Çok olurum

Belkide anne...
Fevc ,fevc iner üzerime melekler
Rahmet yalar,gül yüzünü sýcacýk
Saçlarýna aklar düþer babamýn
Müjdem gelir ay yýldýzlý zarf içinde bedenim
Söyle anne.
Ebediyyet aldý senin yavrunu
Hediyesi bir ömürdü kýsacýk

“Bilâkis onlar diridirler, Rabb’leri katýnda rýzýklanmaktadýrlar.” (Âl-i imrân: 169)

Ýnsaný þehit eden ölüm deðil.Ölmeden önce hissettikleridir.Rahmet’e teþrif ederek Rahmeti teþvik eden Ölümsüzlere bitmesi mümkün olmayan vefa hiisi ile.
Baþýmýz vatana feda olsun. SAÐ deðil.

Sosyal Medyada Paylaşın: