AĞLIYOR 4 MEHMED...

AÐLIYOR 4 MEHMED

Bir rüya gördüm
Ýçi insan dolu bir sokak
Herkes sessizce bekliyor
Her birinin gözünde sessiz yaþlar
Ve sadece oturuyorlar
Sokaðýn sessizliðini bozan bir çýðlýk
Feryat ediyor
“Oðlum!” diyor bir anne
Gözyaþlarýný döküyor kana doymamýþ bu topraklara
Sözlerine isyan ettiriyor
Gözlerini kapatýyor
Baðrýna vura vura “Oðlum!” diyor
Sakinleþtirmeye çalýþýyor yanýndakiler
Kolonya þiþesi boþalýyor bileklerine,
Yüzüne,
Ve sözlerine
Sakinleþir miydi baðrý yanýk ana
Canýný verseydi aðlamazdý bu kadar
Ama evladý ölmüþtü, evladý
Oðlu þehid olmuþtu

Ana mýydý sadece yüreði alev alev yanan
Babanýn hiç mi gözü yoktu evladýnda
O da oturmuþ bir köþede
Aðlýyor için için elinde bir sigara
Çekiyor efkârlý efkârlý
Duman içinde kaybolmuþ býyýklarýnýn altýndan
“Vatan sað olsun, vatan sað olsun” diyor
Bir daha yakýyor zehirli tütününden
Bir daha
Bir daha…
Yetmiyor acýsýný dindirmesine
Yakacak tüm dünyayý elinden gelse
“lanet olsun” diyor bir baþka yürek
Baba sýkýþtýrdý sözlerini iki kelime arasýna
“VATAN SAÐ OLSUN”

Bu gelen araç mý?
Görülmek istenmeyen bir araç
Yok, bu bir deðil iki tane
Yarýyor zamaný bir siren sesi ile
Ortalýklarý çýðlýklar kaplýyor
Yalnýz ana- baba deðil ciðerleri yanan
Dostlar, akrabalar, kardeþ ve alýn yazý

Mehmed’im daha yakýn evlenmiþti
Çok sevmiþti bir tane aþkýný
Gideceði gün tek bir söz ile ayrýlmýþtý
“Seni seviyorum ama Vatan baþka” VATAN BAÞKA
Öndeki araçtan indi iki kiþi
Kýyamet habercisi oldu bu iki kiþi
Babaya yanaþýp söylemeseydi o sözleri
“Baþýnýz Sað olsun” demeseydi
Kýyameti iþte o an kopmuþtu yüreklerde
Baba eline aldýðý kutuya sarýldý
Tutamadý artýk gözyaþlarýný
O da “Oðlum!” diye haykýrýyordu semaya
Anne bayýlmýþtý artýk bu fermanýn ardýndan…

Ve en zor an,
4 asker
Ana kuzusu 4 Mehmed
Ellerinde kardeþleri þehid Mehmed
Onlarda insan ve kardeþleri omuzlarýnda
Aðlýyor 4 Mehmed,
Aðlýyor Anadolu
Aðlýyor Tüm TÜRKÝYE…

Ýsimsiz Hikaye Yazarý, Rafet ÇETÝN…

Sosyal Medyada Paylaşın: