Sevgimi, Yalnýzlýðýmla sýnadým Aþký ortasýna koydum Öznesiz bir hayat buldum Yinede duygularýmdan Kurtulamadým
Unutmaya çalýþtým Her þeyi Unuturum sandým Unutuluþlarýmýda unuttum Bir tek Duygularýmý unutamadým
Hüsünlerim düþerken kuyulara Gözlerimde boy salan Duvarlarý yýktým Susan dudaklarýmdý konuþan Sevgimle kaldým Yinede yalnýz býrakmadý Duygularým
Hasretlik vurmuþtu Bir hançer gibi parmaklarýma Gecenin kalbine gömdüm Olanca hýncýmý Avuçlarýmla
Gökyüzü parçalandý Meydan sustu Büyümedi çocuk Gözyaþlarýmla Kalbim Yine yazdý duygularýmla
Sevda býraktým Denize Rüzgar savurdu Boyuna enine, Kezzapla yýkandý Kayýðým Bir liman aradý Sanýrým Yine oradaydý duygularým
Ne anlamlý fotoðraflar Yitirdim Ne karanlýk sokaklardan Geçtim Issýzdý ,yalnýz,biçare Kalbim Islatacak bir sayfa aradý Kalemim Beni bir anlayan Yine sendin
Þarkýlar dinledim Derdime ortak Aradým Geleceksin dedim Zaten sen hep oradaydýn Duygularým
En iyisi Þarkýyý beraber Söyleyelim Tozu dumaný üfleyelim
Sonra… Susallým ezberlediklerimize Ýnat Belki duyan olur diye
Ýþte uzat!! Ellerini yalnýzlýðýma Damarlarýmda dolan Uçurum misali
Her anýmý arýyorum Sana sesleniyorum
Doðruya sen Buradaydýn Duygularým… Sosyal Medyada Paylaşın:
zeynep şimşek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.