GİDİYORUM CANAN
Bu þehirden gemileri yakarak gidiyorum Canan!
Kalbimi sana býrakýp, duyuyor musun ey yar!
Hayalleri bir bir yüreðimden söküyorum Canan
Artýk dön desen neye yarar, neye yarar.
Anladým ki gitmeliyim þehri süsleyen aþkýmýzý býrakýp.
Ýliklerime kadar ýslanýp ayrýlýyorum yarým bir yürekle.
Kader dedikleri þu paslý zinciri kýrarak kenara atýp
Gidiyorum bu þehirden Canan, bükülen bir bilekle
Ne çabuk geçti zaman, bu neydi Canan?
Ölüm diyorlarmýþ, ne olacak bu ahval.
Tam da bulmuþken aþký, var mý böyle yanan
Gidiyorum bu þehirden Canan, kalaný sen al
Kolumdan tutarak bu kahrolasý sarý çýyanlar.
Alýn yazýnmýþ deyip bir daha býrakmadýlar.
Hayýr dedim. Canan ama asla anlamadýlar.
Gidiyorum bu þehirden Canan, kanasýn yaralar.
Kalkýn üstümden dedimse de Canan
Kör bir acý açtýlar baðrýmda kanayan
Kalmak zulüm gitmek ise harabe viran
Gidiyorum bu þehirden Canan, artýk uyan
Elveda Canan, bu yaram artýk sana emanet
Yaþayamazdým bu zulümde bitti metanet
Kalmadý yüreðimde ne umut ne de nefret
Gidiyorum bu þehirden Canan beni affet
YAZAN:Mehmet hatip yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET HATİP YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.