ÇUKURCA ŞEHİTLERİ

…24 gonca gül’ün aziz hatýrasýna…

Komandolar doðuyor geceye güneþ gibi
Karanlýðý yýrtýyor, yýldýzlara eþ gibi

Topraða akýtýyor o mübarek kanýný
Vatan için veriyor bedenini, canýný

Uzayýp giden yollar yolcusuna aðlýyor
Hüzün yüklü aðýtlar yürekleri daðlýyor

Gökler bile aðlýyor gidenlerin yasýndan
Þehitler içip kanar âb-ý hayat tasýndan

Giden þanlý yolcuya aðla gözlerim aðla!…
Güller boynunu büktü, kardeþ karalar baðla!...

Yürekler yangýn yeri, yanýyor çýra gibi
Vicdanlar buz kesiyor, kanýyor yara gibi

Göze perde inse de bayrak gökten inmesin
Yuva yýkan kahpenin acýlarý dinmesin

Zalimleri boðacak analarýn gözyaþý
Mezar olacak size yurdumun daðý, taþý,

Sevinmesin hainler bir ölür bin doðarýz
Bize kefen biçene kurþun olup yaðarýz

Ey þehit oðlu þehit, gençliðine doymadýn!...
Siper ettin gövdeni, yurda hain koymadýn

Peygamber müjdesine mazhar olan yiðitler!…
Bu toprak kanýnýzla vatan oldu þehitler!...

Hakkâri Daðlarý’nda kanýyor gonca gülüm
Rabbim zulmedenlere göklerden yaðdýr ölüm!…

Toprak açar koynunu, daðlar acýdan inler
Gülmesin yüzümüzü güldürmeyen zalimler!..

Acýlý analara sen sabýr ver Allah’ým!...
Þehitlerin önüne cenneti ser Allah’ým!...

Kaybeder tacý, tahtý gün doðunca karanlýk
Vatan için ölmektir en büyük kahramanlýk…

(19 Ekim 2011/Trabzon)

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: