ŞİİR

Çocukluðumdan bilirim,
Kelimelerle vuruþ karýþ oynamayý;
Arkadaþlar misket taþýr ceplerinde
Ben; Ahmed Arif, Necip Fazýl,
Cemal Süreya’yý…

Ýnceden bir yaðmur yaðar
Þiir olur her yaným,
Ýliklerime kadar þiir
Yýkar beni annem
Aðlarým.

Tütün gibi sarar sarar içerim,
Hece hece, cümle cümle içerim
Tiryakiyim aðam, tiryaki!
Bitince yeniden sarar, yeniden içerim

Þiirlerdeki sevdalarý bilirim ben,
Þiir gibi sevdalarý bilirim,
Öyle öðrendim sevmeyi
Ve ben, öyle öðrendim
Kelimelerle aðaçlara tuvaller çizmeyi.

Ertuðrul Adem Karýþan


( KELÝMELERLE SEVÝÞMEK KÝTABINDAN )
Sosyal Medyada Paylaşın: