AL’A BOYANIR
AL’A BOYANIR
Ezgili her sözün, naðmesi duvak,
Keder’in düþtüðü gölgeli yanak,
Yaþanan çiledir, maziye dön bak,
Göz yaþý akanda, al’a boyanýr!
Þafaða yansýyan, sevda aynasý,
Yürekten seslenen, þarkýnýn hasý,
Özünden süzülen, aþk’ýn boyasý,
Kalplere dolanda, al’a boyanýr.
Güneþ’in Guruba döndüðü yerde,
Gölgenin sulara indiði yerde,
Kýzýllýðýn daða, bindiði yerde,
Ufuklar bir anda, al’a boyanýr.
Yýllar bedenleri yorduðu zaman,
Azrail okunu vurduðu zaman,
Atýp duran kalpler, durduðu zaman,
Ak kefen tabutta, al’a boyanýr.
Ali Gözütok
29. EYLÜL 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.