Gözlerin mum ýþýðý sevgilim Bir yaný ýþýrken, diðer yaný Gölgeliyor tüm çirkinlikleri Bakýþýndaki titreklik bundandýr Müjganýn telaþý ondandýr Sen aþkla bakarsýn sevgili Ben aþka yanarým Yüzümdeki tebessüm ondandýr Sana yanmak, inanmaktýr Kimse görmez sevgili Kimse bilmez, mum þavk eder Ama kendi gölgede kalýr Ýþte o gölgeyim ben sana Sen yandýðýnda sevgilim Sana sarýlabilmek için Ben hep gölgeyi sevdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERKAN ÇELİKOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.