golgen kaldi sularim da piril piril... herkes yakamoz sandi seni golgen ve ben vardik, atesler yakildi tam yanibasim da sessizce geldimde ayaklar yikadim cilgin asiklara actim yuregimi onlar opustu ben cirpinirken cirpinipta kiyilara vururken herkes asikti bana hemde yanlarinda sevgilileri de vardi bir sen, bir sen anlamadin kopuk kopuk oldum da derinden bazen bir firtina dediler bazen de kudurdu... neden delirdigimi sormadilar ki ne bilsinler beni kim vurdu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
NILUFER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.