SEN GELSEN BİR ŞİİRLİK
Parçalý düþüyorum, hem geceye, hem güne
Onca kýrýk aynanýn içinden geçiyorum
Güneþ sallar mendilin, ay sarmaþ dolaþ yine
Ben durup bir garibin ahýný seçiyorum
Koyaklardan kalmadýr içimde ki oyuklar
Yüzümde ki çizgiler çaresizlikten sarma
Çocukluk korkularým her gece beni yoklar
Gönül kýyýlarýma yapýlýrken çýkarma
Çok mu hýzlý koþmuþtum, yoksa erken yoruldum
Bir türlü çýkaramam baþýmý siperlerden
En sonunda bir nehrin kýyýsýnda vuruldum
Zaferi soruyorum gelip giden erlerden
Gözlerimle gönlümün arasýnda bir yerde
Hazýrlýk yapýyorlar, asacaklar bilirim
Oysa gözlerim benim çakýlýdýr kederde
Ýçi oyuk gönlümün dal gibi devrilirim
Sen sanýrsýn yalnýzca kendini akrep sokar
Oysa kendi zehrinde ölenin hesabý yok
Hem kendi ateþinde nice günahsýz yakar
Kelebek sandýklarýn aslýnda bir kýrkayak
Gidiyoruz ey gönlüm topla esvaplarýný
Gözümüzün kaldýðý o eski topraklara
Elimiz boþ gidelim boþalt da kaplarýný
Bir türkü yeter bize okuruz yapraklara
Mevsim güz biliyorsun savrulacak nasýlsa
Her þey düþtüðü yerde kalacak karla birlik
Gönlümüz aç gidecek, bari gözümüz doysa
Üþürken ellerimiz sen gelsen bir þiirlik
Okusak dua gibi beyaz beyaz bakarak
Ve ýslansak ilk cemre düþerken göðümüze
Neylersin ki geçiyor her saniye yakarak
Ýlk kývýlcým düþerken sonunda köyümüze
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.