ADI YOK,,

Dillerden hiç düþmeyen yakýlan aðýt oldum,
Bir avuç tuzdur gönül,her derde koþar oldum.
Huzuru sevemedim,ben derde aþýk oldum,
Aþýk olduðum derdin,dermanýnýn adý yok.

Gönül her dem yeiste gamlýyým kederliyim,
Gülmek haram kýlýnmýþ ben her gün derbederim.
Sonu cehennem ise varsýn olsun kaderim,
Gözümden yaþ dökülür, aðlarým da adý yok..

Yüreðim sýzlasa da bakýyorum resmine,
Bilmiyorum saymadým dalýyorum seyrine.
Epey sonra bir zaman geliyorum kendime,
Hayýflanýp kýzmanýn sýzlanmanýn adý yok..

O gün gelecek elbet dünü unutacaðým,
Geçmiþ orda dursada dönüp bakmayacaðým.
Kör kuyunun dibine atýp saklayacaðým,
Sakýn küsüp üzülme,hatýrlasam adý yok.

TÝRYAKÝ nin sevdasý yediveren gül gibi,
Önündeki setleri yýkýp coþan sel gibi,
Deli poyraz misali savrulan bir yel gibi,
Olsa bile küllenen Köz olmanýn adý yok..

Sosyal Medyada Paylaşın: